De dageraad brak aan boven het verre Lapland. Vraag je je wel eens af waar Lapland is? Wat eten we hier het vaakst? Wat doen we na het werk? Ik wed dat je dat niet doet. Bedrieg het gewoon niet. Ik ken al je doen en laten goed. Ik ben tenslotte Sinterklaas. Ja, dat hoor je goed. SINT KERSTMIS. Ha je dacht dat ik niet bestond. Nou, ik besta. Mooi werk, niet? Ik heb een baard (het is nu in de mode), ik hoef niet naar de sportschool te gaan (buik is welkom) en ik heb er geen moeite mee om te beslissen wat ik naar het werk zal dragen. Bovendien breng ik veel tijd buiten door, vlieg ik de wereld rond, en iemand zal altijd een boterham met honing en warme melk voor me op tafel laten staan. Wat? Dat de elfen vreemd zijn? Wat ben jij, het is een leuke crew. Ze maken een beetje ruzie, maar we kunnen het samen doen. Je moet brieven verzamelen, cadeaus klaarmaken, controleren of iedereen beleefd was. Rendieren? Dat de rode neus van Rudolph verdacht is? En nee, geen van deze dingen. Hij drinkt alleen thee, hij rijdt tenslotte. Zonder hem en de rest van de jongens had ik geen tijd gehad om de wereld rond te vliegen en niet te laat te komen. Laat me je vertellen dat de ergste van deze schoorstenen. Baan je een weg door een nachtmerrie. Ik bedoel een nachtmerrie. Krap, vies en benauwd. Is dit al het uur? Ik moet vandaag vliegen, 6 december. Hoi, leuk je te ontmoeten.
Heel mooi. Ik hou van het moment dat we over de grond vliegen. Die twinkelende lichtjes en kleurrijke kerstbomen. Voordat ik op het dak klim, kijk ik nog even door het raam. Alles is stil, iedereen slaapt... Maar dit raam is leuk; kaarsen op de vensterbank, een kleurige vaas, en dit is vast een foto... En zo mooi gedekt, verschillende materialen en kleuren. Wacht even. Moet ik mezelf naar die schoorsteen duwen? Misschien kan ik door het raam kijken. Ik ben tenslotte magisch. Ja, het is een goed idee. Ho Ho Ho
De feestdagen zijn een magische tijd waarin elke hoek van ons huis kan schitteren met feestelijke schittering. Ramen spelen, als etalage van onze huizen, een sleutelrol...
De kerstman keek somber naar het bord waarop een enkel slablad lag. - Wat is dit? vroeg hij grimmig. - Lunch - antwoordde mevrouw Santa koeltjes. De kerstman zuchtte...